Odillon is een super lieve Britse Korthaar in prachtig chocolade bruin. Hij is 5 jaar oud en woont samen met zijn gezin en nog 2 andere katten.
Volgens de eigenaar gedraagt hij zich eerder als een hond in huis: hij waakt over zijn baasjes, komt hen waarschuwen als er iets mis is en volgt hen overal het huis rond.
Met één van de andere katten komt hij minder goed overeen en door een ruzie tussen hen twee kwam hij bij ons op de praktijk terecht.

De eigenaar had, enkele dagen voor het eerste bezoek aan ons, een klein wondje opgemerkt aan zijn staarttop. Ze vermoedde dat Odillon ruzie had gehad met zijn huisgenoot en daar dus de wonde had opgelopen. Odillon heeft hier echter vrij extreem op gereageerd en zodanig aan die wonde zitten likken en bijten dat de staarttop volledig losgekomen was van de rest van de staart. Wij kregen dus een paniekerige eigenaar aan de lijn die vertelde dat er veel bloed in huis lag en dat het staarttopje van Odillon ontbrak.

Op onderzoek bleek dit inderdaad zo te zijn. De staart was zodanig toegetakeld dat er niets anders op zat dan deze deels te amputeren.
Hierbij werden alle beschadigde delen van de staart verwijderd , wat toch een 5-6 tal cm was.
De operatie verliep vlot en Odillon mocht naar huis met een kraag aan en een klein verbandje rond de staart .

De eerste dagen na thuiskomst verliep alles prima. Odillon genoot van de extra aandacht na zijn ingreep en vond het al bij al nog meevallen om de kraag aan te hebben.
Na enkele dagen ging het echter weer mis. Odillon kreeg de kraag af en begon meteen weer aan de staart te bijten. Gelukkig had de eigenaar dit snel gezien en kon ze de kraag weer opzetten. Toch was de staart alweer toegetakeld. Dit keer iets minder erg, dus een nieuwe operatie hoefde niet.
Daarna zagen we Odillon alle 4-5 dagen terug om het verbandje rond zijn staart te wisselen en de genezing van de nieuwe wonden te evalueren. Na een kleine maand was de staart mooi genezen en konden het verband en de kraag uitblijven.
De eigenaar moest dit heel geleidelijk aan doen want Odillon had toch vaak de neiging om terug aan zijn staart te likken en/of bijten.
Na een goede 2 weken leek dit allemaal goed te komen en begon het haar op zijn staartje alweer mooi terug te groeien.

Jammer genoeg was het probleem van Odillon nog niet opgelost. Uit het niets begon hij plots zijn staart weer aan te vallen. Hij wordt dan echt kwaad hierop en krabt en bijt zichzelf. Volgens de eigenaar lijkt het alsof hij echt veel pijn heeft op zo een moment.
Omdat dit probleem toch al een tijdje bleef aanslepen werd er beslist om op de praktijk radiografische opnamen te maken. We wilden er zeker van zijn dat we niets over het hoofd zagen.

Op de opnamen is aan de staarttop zelf weinig op te merken (geen breuken of verplaatsingen), maar ter hoogte van de laatste ruggenwervels en de eerste staartwervels zitten wel wat ‘papegaaibekken’. Dit wijst op een vorm van arthrose en kan pijnlijk zijn voor de kat.

Na extra overleg met een neurologe wordt Odillon voorlopig gediagnosticeerd met Feliene Hyperesthesie syndroom. Dit is een lastige aandoening waar nog weinig over geweten is. Deze katten gaan vlug ‘pijnprikkels’ ervaren en hierop heel hevig gaan reageren. Hierbij gaan ze vaak zichzelf verwonden en vaak ter hoogte van de staart.

Gelukkig kan medicatie tegen zenuwpijnen vaak helpen. Odillon staat nu al een tijdje op medicatie en doet het voorlopig goed.
Wij zullen hem in de toekomst wel goed moeten blijven opvolgen om te voorkomen dat hij zichzelf weer zou verwonden.