by:
February 11th, 2021
Category: Leo

Patiënt van de maand februari: Leo

Leo, een stoere gecastreerde kater van 6 maanden, kwam een maand geleden langs op de praktijk met een probleem aan één van zijn oogjes. Hij kneep het de hele tijd dicht, zijn oog traande voortdurend en hij leek er echt wel last van te hebben. Tijdens het onderzoek bleek dat zijn onderste ooglid naar binnen gekruld zat. Dit noemen we entropion.

Leo, een stoere gecastreerde kater van 6 maanden, kwam een maand geleden langs op de praktijk met een probleem aan één van zijn oogjes.
Hij kneep het de hele tijd dicht, zijn oog traande voortdurend en hij leek er echt wel last van te hebben.
Tijdens het onderzoek bleek dat zijn onderste ooglid naar binnen gekruld zat.
Dit noemen we entropion.

Bij de aandoening entropion heeft het ooglid van uw hond of kat de neiging om naar binnen te krullen. Hierdoor prikken de haren van het ooglid in het hoornvlies van het oog. Dit veroorzaakt irritatie, oogontstekingen en zelfs beschadiging aan het oog. Hiervan kan uw hond of kat heel wat last ondervinden.

Entropion komt meer voor op de onderste oogleden, maar het kan zich ook uitbreiden naar de bovenste oogleden. Als entropion niet op tijd wordt behandeld, trekt de oogbol zich naar binnen waardoor de klachten alleen maar verergeren.

Als de beschadiging aan het hoornvlies te erg wordt, dan kan het zicht van uw dier verminderen. In zeer extreme gevallen moet het oog soms worden verwijderd.
Als u blijvende schade wil voorkomen, gaat u best tijdig naar de dierenarts bij klachten aan één van de ogen van uw huisdier.

Leo voor de operatie

Het onderste ooglid van Leo krult naar binnen waardoor de haartjes irritatie veroorzaken

Manuele correctie om het ooglid in de normale positie te brengen

De stippellijnen tonen het overtollige huidgedeelte aan

Bij volgende symptomen is het zeker zinvol om contact op te nemen met de praktijk:

Tranende ogen
Met poten in de ogen wrijven
Veel knijpen met het oog
Rode ontstoken slijmvliezen van de ogen
Donkere verkleuring van het hoornvlies van het oog

Entropion is in veel gevallen een aangeboren probleem. De vorm van de kop, de oogspleet en huidplooien spelen hierbij een rol. Als het aangeboren is, krijgen dieren vaak in hun eerste levensjaar al klachten. De klachten kunnen ook pas op latere leeftijd ontstaan.

Bij bepaalde rassen komt entropion vaker voor dan bij andere, bijvoorbeeld bij Labradors, Engelse buldoggen, Golden retrievers, Shar-pei’s en Rottweilers. Bij de Perzische kat, Maine Coon en Britse kortharen komt entropion ook vaker voor dan bij andere katten.

Soms komt het ook voor dat een dier door een andere pijnlijke oogaandoening last krijgt van entropion, dit noemen we secundair entropion. In deze gevallen is het zeer belangrijk dat het oorspronkelijke probleem wordt aangepakt!

Bij katten is er vaak een primair probleem, veroorzaakt door een virale infectie die zich op het oog zet. Door deze infectie krijgen ze een vorm van secundair ‘spastisch’ entropion.
Onze vriend Leo had een herpesinfectie waardoor zijn ogen zoveel pijn deden dat hij ze naar binnen trok. Daardoor ontwikkelde hij dus een spastische entropion.
Het oorspronkelijke probleem wordt dan als eerste behandeld. Indien het entropion hiermee niet verdwijnt, moet er nadien steeds een operatie van de oogleden gebeuren om het naar binnen krullen van de oogleden te corrigeren.

Entropion wordt door de dierenarts vastgesteld aan de hand van een uitgebreid oogonderzoek. Bij het oogonderzoek hoort steeds een controle van de traanproductie en kleuring van het hoornvlies, maar ook een diepteonderzoek van het oog zelf met behulp van een ophtalmoscoop. Indien er schade is aan het hoornvlies door de entropion zal dit letsel kleuren tijdens het onderzoek. Indien dit het geval is, wordt dit eerst behandeld voor we eventuele chirurgische correcties doen aan de oogleden. Dit was bij Leo het geval.

Bij een chirurgische correctie wordt een elipsvormig stukje huid verwijderd om zo het ooglid terug in een anatomische positie te brengen.

Het ooglid van Leo voor de operatie

Een elipsvormig stukje huid wordt verwijderd

De huid wordt opnieuw gehecht

Schematische voorstelling van de ingreep

Leo na de chirurgische correctie van zijn onderste ooglid

Als het dier nog niet volgroeid is, dan is het moeilijk om te bepalen hoeveel het ooglid juist ingekort moet worden en wordt een chirurgische correctie best uitgesteld tot het dier volgroeid is. Indien de ontsteking aan het oog echter zeer ernstig is, wordt soms toch op jonge leeftijd al een ‘operatie’ uitgevoerd. Dit wordt tacking genoemd en is een tijdelijk samennemen van de overtollige huid van de onderste oogleden. Soms is dit voldoende maar af en toe moet er op oudere leeftijd toch nog een definitief stukje huid worden weggenomen.