Op de eerste controle van een pup wordt door ons het gebit altijd grondig nagekeken.
Honden hebben net als mensen eerst een melkgebit, alvorens het permanent gebit doorkomt. En pups worden net als baby’s zonder tanden geboren.
Na 2 tot 4 weken komen de eerste tanden van het melkgebit door.
De leeftijd waarop het melkgebit wisselt is licht verschillend van ras tot ras. Grotere hondenrassen wisselen doorgaans iets sneller dan kleinere rassen.

Aan de hand van een grondig onderzoek van het melkgebit kan dus een leeftijdschatting van de pup gebeuren. Hier zien we de laatste jaren heel vaak problemen met broodfokpups. Deze zijn volgens hun paspoort vaak veel ouder (tot wel 4- 6 weken!), dan ze in werkelijkheid zijn.

Het permanent gebit ontwikkelt zich verder onder het melkgebit terwijl de kaken van de hond groeien. De tanden van dat permanente gebit zijn immers groter dan het melkgebit. Door de groei van het definitieve gebit, lossen de wortels van de melktanden steeds verder op, komen ze stilaan los en vallen ze uit.
Tijdens het wisselen van de tanden kunnen jonge honden meer gaan bijten. Wees er in die periode attent op dat je je hond leert dat hij in zijn speeltjes mag bijten, maar niet in je handen of kostbare spullen. Zorg er ook voor dat hij voldoende aangepast speelgoed heeft om in te bijten. Er bestaan heel wat speeltjes speciaal ontwikkeld voor pups en hun melktandjes, bijvoorbeeld Kong bijtspeeltjes.

Vermijd zeker te harde voorwerpen (stenen, botten, grote stokken) want melktanden kunnen hier echt door breken.
Vermoedelijk is dit wat bij Dalai gebeurd is: net iets te enthousiast gekauwd op een te hard voorwerp, waardoor een stuk van zijn hoektanden is afgebroken.

Er kunnen echter nog afwijkingen voorkomen aan het melkgebit, waarbij moet ingegrepen worden:
o Soms zijn er melktanden die niet lossen en niet wisselen, terwijl de definitieve tand al klaar staat en daardoor genoodzaakt is een andere doorgroeiplek te zoeken. De permante tand zal dan op de verkeerde plaats of in een verkeerde richting doorkomen. Hierdoor zal de hond problemen krijgen met het sluiten van de bek of kunnen tanden in de kaak, het gehemelte en zelfs de neus doorgroeien en prikken.
o Als er meerdere melktanden niet tijdig uitvallen, krijgt het doorkomende permanente gebit te weinig ruimte in de mond en kunnen meerdere standafwijkingen van de tanden ontstaan.
o Er kunnen etensresten, haren en andere vuiligheden tussen de tanden blijven zitten, die tijdens het wisselen voor tandvleesontsteking kunnen zorgen. Dat kan een negatieve invloed hebben op het eetgedrag, immuunsysteem en de algemene groei van de jonge hond.
o Genetisch kan het gebit afwijkingen vertonen, zoals een over- of onderbeet, of een afwijkend aantal tanden.

Gelukkig werd het probleem bij Dalai tijdig opgemerkt en aangepakt. Hiervoor kwam hij een dagje binnen op de praktijk. Onder verdoving werden de tanden nog eens grondig gecontroleerd, maar de schade was te groot, dus moesten de beide hoektanden getrokken worden. Dit wordt erg voorzichtig gedaan om geen schade te veroorzaken aan de onderliggende permanente hoektanden.

In de namiddag mocht Dalai terug naar huis, waar hij na enkele uren alweer zijn vrolijke zelve was!

Als Dalai 7 maand is, zal zijn gebit sowieso opgevolgd worden om te controleren of zijn permanent gebit volledig is doorgekomen én om te kijken er geen afwijkingen op te merken zijn aan zijn tanden.
Controleer dus regelmatig het gebit van je pup en kom tijdig eens langs op de prakijk voor advies, begeleiding en een periodieke check-up.
Het gebit van uw pup heeft op zich nog niet veel onderhoud nodig. Hem op jonge leeftijd alvast laten wennen aan het poetsen van zijn gebit, is uiteraard wel aan te raden. Want het regelmatig poetsen van de tanden op volwassen leeftijd kan veel gebitsproblemen voorkomen.
Een mooie glimlach is immers goud waard ;-)!