Echografie van de blaas toonde aan dat er wel degelijk meer aan de hand was. Meerdere hoekige structuren in het lumen van de blaas met een schaduw eronder (slagschaduw) wezen op de aanwezigheid van stenen of gecalcificeerd materiaal.
Een radiografie van de buik bevestigde dit en toonde 4 grote stenen aan. Ook het verder onderzoek van de bemonsterde urine wees op de aanwezigheid van ontstekingscellen in de urine, maar geen kristallen (gruis). Voorlopig bleef het dus onduidelijk uit welk materiaal de stenen precies waren opgebouwd.

In bijna 20% van alle urinewegproblemen die aan dierenartsen worden voorgelegd, is de diagnose urolithiase - de vorming van 'urinewegstenen'. Deze stenen zijn een opeenhoping van verschillende mineralen die aanwezig zijn in de urine van uw hond. Als de concentratie van deze mineralen te hoog is, heeft het lichaam moeite om deze af te scheiden en beginnen deze te kristalliseren.
Als uw hond lijdt aan stenen, heeft uw hond mogelijk moeite met plassen of last van pijn tijdens het plassen omdat de urineweg door een steen wordt geblokkeerd. Bepaalde honden zijn meer vatbaar voor urolithiase, zoals kleinere rassen. Ze hebben een kleinere hoeveelheid urine en plassen minder vaak, waardoor de concentratie van chemicaliën hoger is. Het komt ook vaker voor bij volwassen en mannelijke honden.

De meest voorkomende stenen bij de hond:

• Struvietstenen en gruis.
Bij honden wordt deze steen vaak veroorzaakt door een blaasinfectie. Het is dus essentieel om niet alleen de steen te behandelen maar ook de infectie. Het is daarom het beste een kweek van de urine te maken en afhankelijk van de aanwezige bacterie een antibioticumkuur te starten.

• Calciumoxalaat stenen en gruis.
Dit zijn stenen die gevormd worden uit calcium en oxalaat en hebben meestal geen bacteriële oorzaak. Deze stenen en gruis ontstaan wederom in geconcentreerde urine met een hoge PH (dus alkalische urine). De vorming hiervan wordt veroorzaakt door een persoonlijke gevoeligheid van de hond.

• Cystine stenen
Deze stenen komen soms voor bij honden. De oorzaak is niet geheel bekend. Wel zien we dat deze dieren een verhoogde concentratie van het aminozuur cystine in de urine hebben. In zure urine kunnen dan cystinestenen gevormd worden. Bepaalde rassen zijn extra gevoelig voor het ontstaan van cystine stenen, zoals de Australian cattle dog, de Basset, de Bull mastiff, de Chihuahua, de Teckel, de Engelse Bulldog, de Mastiff, de Newfoundlansder, de Staffordshire terrier en Tibetaanse Spaniel.

• Uraatstenen
Het bekendste hondenras dat deze stenen vormt is de Dalmatier. Dit komt omdat de Dalmatier urinezuur niet kan omzetten tot allantoine. Ook bij andere rassen kan deze steen voorkomen (Engelse Bulldog, miniatuur Schnauzer en Shi-Tzu)

• Chirurgie
Afhankelijk van de ernst van het probleem, kan de dierenarts besluiten de steen operatief te verwijderen om te voorkomen dat uw hond verder ongemak ervaart. Het voordeel is dat het resultaat snel is. Normaliter zijn de klachten een week na de operatie grotendeels genezen. Het nadeel is dat het dier onder narcose moet en geopereerd moet worden, wat altijd pijn veroorzaakt. Goede pijnstilling kan dit echter zeer goed beperken.

• Dieet
Vaak worden veranderingen in voeding en levensstijl doorgevoerd om te helpen de stenen op te lossen en verdere vorming te voorkomen.
Een dieet met een hoge vochtigheidsgraad - zoals natte voeding - helpt de urine van uw hond te verdunnen en voorkomt de opbouw van mineralen. Verder is het raadzaam om de hond te stimuleren om veel water te drinken en om hem regelmatig uit te laten zodat hij regelmatig kan plassen. Gespecialiseerde diëten kunnen ook helpen de pH-waarde van de urine van uw hond te veranderen en de vorming van bepaalde soorten stenen te voorkomen.
Struvietstenen zijn oplosbaar met een verzurend dieet arm aan magnesium, ammonium en fosfaat.
Calciumoxalaat gruis en stenen zijn niet met dieet op te lossen. Deze dienen dus altijd via chirurgie behandeld te worden. Wel kan een dieet de vorming van deze stenen voorkomen.
Cystinestenen en uraatstenen kunnen voorkomen worden met een speciale voeding. De stenen dienen eerst chirurgisch verwijderd te worden.

• Pijnstilling
Blaasgruis en stenen veroorzaken een (eventueel steriele) blaasontsteking. Aangezien dit pijn doet adviseren wij altijd pijnstilling te geven totdat het gruis of de stenen verdwenen zijn.

• Antibiotica
Indien er tevens een bacteriële infectie aanwezig is zal er een kuur antibiotica gegeven moeten worden. Het soort antibioticum bepalen wij het liefst nadat we een kweek hebben gedaan. Hierdoor kan nagegaan worden welk antibioticum het meest geschikt is.

Aangezien Pippa erg veel last had van de stenen, die bijna gans het lumen van haar blaasje innamen, én we niet wisten uit welk materiaal deze stenen bestonden, werd er geopteerd om deze zo snel mogelijk te verwijderen. Daarvoor werd Pippa dus onder narcose gebracht, waarna via een incisie in de buik, haar blaas werd benaderd en geopend. Alle stenen werden verwijderd en de blaas werd grondig gespoeld om eventuele kleine achterblijvende steentjes of gruis weg te spoelen. Daarna werd de blaas gesloten, netjes terug op zijn plaats in de buik gebracht en werd de buikwand in meerdere lagen gesloten.
Dezelfde dag mocht Pippa naar huis en kreeg zij ontstekingsremmers en antibiotica voorgeschreven.

Het hoofdbestanddeel van de steen was dus opgebouwd uit struviet, en dus werd Pippa op een aangepaste verzurende dieetvoeding gezet.
Deze, samen met haar kuur antibiotica en ontstekingsremmers, zorgden ervoor dat Pippa snel weer op de been was en zich ondertussen weer helemaal toppie voelt.

Zo goed zelfs dat de baasjes ondertussen een nestje met haar willen kweken en samen met Pippa een knappe reu bezocht hebben.
Voorlopig wachten we nog even in spanning af of dit bezoekje iets opgeleverd heeft en of Pippa ons binnenkort zal verblijden met een eventuele zwangerschap :-).