Op klinisch onderzoek zagen we inderdaad sterk vernauwde neusgaten en bijna afwezige neusvleugels. Pasha vertoonde de typische geforceerde ademhaling, had erg veel moeite om zijn lucht binnen te trekken en was apatisch.

Het Brachycephalic Obstructive Airway Syndrome, of kortweg BOAS-syndroom, is een aandoening die we zien bij kortsnuitige (of brachycephale) rassen. Zowel honden (Engelse Bulldog, Franse Bulldog, Mopshond,…) als katten (Pers, Britse Korthaar,….) kunnen aangetast zijn.
Het BOAS-syndroom is een erfelijk probleem en het gevolg van een doorgedreven fokken naar een steeds kortere en plattere snuit. De neus wordt als het ware ingedrukt, maar alle anatomische structuren zoals tong, gehemelte, tanden enz…moeten wel nog steeds hun plaats vinden binnenin deze snoet. Alles wordt dus op mekaar gepropt in een veel te kleine ruimte.

Het BOAS-syndroom bestaat uit verschillende aandoeningen:
- te nauwe neusgaten
- te lang zacht gehemelte
- te nauwe luchtpijp

Wanneer de neusgaten van de hond of kat te nauw zijn, is het als het ware alsof het dier door een rietje moet ademen. Dit verklaart tevens het snurkend of knorrend geluid dat zo typisch is vooral voor de Mopshondjes of Bulldoggen. Bij een normale luchtpassage zou je geen geluid mogen horen.
Bij een te lang zacht gehemelte wordt dit bij de ademhaling in de keel aangezogen en blokkeert dit de luchtpassage.
Door het geforceerde inademen en de ontstane onderdruk in de borstholte, komen er op termijn nog problemen bij. De luchtwegen kunnen ontsteken en zwellen met toename van de symptomen. Uitstulping van de laryngeale zakjes (2 zakjes thv de stembanden) door de onderdruk bemoeilijkt verder de luchtpassage. Op termijn kan er zelfs een verweking van de kraakbeenderige structuren van de larynx optreden met collaps (het samenklappen van de larynx) met verstikkingsverschijnselen en een levensbedreigende situatie tot gevolg.

Uiteraard vertoont niet ieder dier al deze aandoeningen of symptomen in dezelfde mate. Milde gevallen hebben voornamelijk last van een snurkende ademhaling, wat als bijna ‘typisch’ voor deze rassen wordt aanzien. Helaas is dit helemaal niet grappig of leuk voor het dier zelf en hebben zelfs deze milde gevallen een verhoogd risico op problemen bij hitte, stress of anaesthesie.
Ernstigere gevallen zullen een sterk bemoeilijkte ademhaling hebben met hoesten, kokhalzen, inspanningsintolerantie, flauwvallen en vaak zelfs ernstige levensbedreigende zuurstofnood tot gevolg.

Mits enkele ingrepen kunnen we de zuurstoftoevoer en –passage voor het dier drastisch verbeteren. Neusgaten kunnen vergroot worden, een te lang zacht gehemelte kan ingekort worden en uitgestulpte laryngeale zakjes gecorrigeerd. Een te nauwe luchtpijp kan helaas niet behandeld worden. Aangeraden wordt deze ingrepen op jonge leeftijd te laten uitvoeren om zo de negatieve gevolgen die ontstaan door jarenlange geforceerde ademhaling en onderdruk te vermijden. In het geval van larynxcollaps is chirurgische correctie helaas niet meer zinvol.

In het geval van Pasha beperkte het probleem zich hoofdzakelijk tot de nauwe neusopeningen, waardoor hij een sterk bemoeilijkte ademhaling had en daardoor een erg verminderde levenskwaliteit. Zijn baasjes zagen hem week na week achteruit gaan en wouden hem zo snel mogelijk helpen. Dus werd de operatie ingepland! Deze verliep voorspoedig en Pasha kreeg 2 nieuwe grotere neusgaten aangemeten ;-).

De week na zijn operatie kwam Pasha op controle. Het resultaat was al hoorbaar nog vooraleer Pasha uit zijn transportbakje gehaald werd: een heerlijk rustige ademhaling, geen snurken of snuiven meer. Zijn eigenaars waren laaiend enthousiast en dankbaar, voor het eerst in zijn leven zagen ze Pasha spelen! Hij had dit voordien nog nooit gedaan, dus blijkbaar moet Pasha al altijd last hebben gehad van te weinig zuurstof, nog vooraleer zelfs de symptomen voor de eigenaar duidelijk waren. Zijn eetlust was ook duidelijk toegenomen en wat de eigenaar ook opviel was dat hij nu zeer rustig en relax kon liggen slapen terwijl hij voordien constant wakker schoot uit zijn slaap.
Pasha zijn levenskwaliteit is dus in alle opzichten zeer sterk verbeterd!
Hij kan nu eindelijk beginnen aan zijn heerlijke kattenleventje.