Hij had sterk vernauwde neusgaten en bovenste luchtwegen (BOS-syndroom), beiderzijds een uitstulping van de klier van het 3de ooglid (cherry eye) én een zeer ernstige etterige ontsteking van de huid in zijn staartplooi (staartplooidermatitis).
Hij was ook niet meer zo vrolijk en goedgeluimd als in het begin en ‘beet’ letterlijk van zich af, doordat hij erg veel last en pijn ondervond van zijn aandoeningen.

Cody werd eerst grondig onderzocht, waarbij ook rx beelden werden gemaakt om zijn staartplooi radiografisch in beeld te brengen en te beoordelen hoe diep en ernstig deze is (zie verder).
Er werd beslist dat Cody zijn aandoeningen zo snel mogelijk chirurgisch gecorrigeerd moesten worden, om de levenskwaliteit van de hond te verbeteren.
Vermits het hier over meerdere aandoeningen ging, werden 2 chirurgen én de operatiezaal een ganse voormiddag voor Cody gereserveerd, om hem van zijn kwaaltjes vanaf te helpen en te zorgen dat hij terug zijn vrolijke zelve kon zijn.

Aangezien de problematiek van Cody vrij uitgebreid is zullen we zijn aandoeningen apart bespreken en beginnen we deze maand met de aandoening van zijn bovenste luchtwegen oftewel het BOS-syndroom.

Het Brachycephalic Obstructive Syndrome, of kortweg BOS-syndroom, is een aandoening die we zien bij kortsnuitige (of brachycephale) rassen. Zowel honden (Engelse Bulldog, Franse Bulldog, Mopshond,…) als katten (Pers, Britse Korthaar,….) kunnen aangetast zijn.
Het BOS-syndroom is een erfelijk probleem en het gevolg van een doorgedreven fokken naar een steeds kortere en platter snuit. De neus wordt als het ware ingedrukt, maar alle anatomische structuren zoals tong, gehemelte, tanden enz…moeten wel nog steeds hun plaats vinden binnenin deze snoet. Alles wordt dus op mekaar gepropt in een veel te kleine ruimte.

Het BOS-syndroom bestaat uit verschillende aandoeningen:
- te nauwe neusgaten
- te lang zacht gehemelte
- te nauwe luchtpijp

Wanneer de neusgaten van de hond of kat te nauw zijn, is het als het ware alsof het dier door een rietje moet ademen. Dit verklaart tevens het snurkend of knorrend geluid dat zo typisch is vooral voor de Mopshondjes of Bulldoggen. Bij een normale luchtpassage zou je geen geluid te mogen horen.
Bij een te lang zacht gehemelte wordt dit bij de ademhaling in de keel aangezogen en blokkeert dit de luchtpassage.
Door het geforceerde inademen en de ontstane onderdruk in de borstholte, komen er op termijn nog problemen bij. De luchtwegen kunnen ontsteken en zwellen met toename van de symptomen. Uitstulping van de laryngeale zakjes (2 zakjes thv de stembanden) door de ondruk bemoeilijkt verder de luchtpassage. Op termijn kan er zelfs een verweking van de kraakbeenderige structuren van de larynx optreden met collaps (het samenklappen van de larynx) met verstikkingsverschijnselen en een levensbedreigende situatie tot gevolg.

Uiteraard vertoont niet ieder dier al deze aandoeningen of symptomen in dezelfde mate. Milde gevallen hebben voornamelijk last van een snurkende ademhaling, wat als bijna ‘typisch’ voor deze rassen wordt aanzien. Helaas is dit helemaal niet grappig of leuk voor het dier zelf en hebben zelfs deze milde gevallen een verhoogd risico op problemen bij hitte, stress of anaesthesie.
Ernstigere gevallen zullen een sterk bemoeilijkte ademhaling hebben met hoesten, kokhalzen, inspanningsintolerantie, flauwvallen en vaak zelfs ernstige levensbedreigende zuurstofnood tot gevolg.

Mits enkele ingrepen kunnen we de zuurstoftoevoer en –passage voor het dier drastisch verbeteren. Neusgaten kunnen vergroot worden, een te lang zacht gehemelte kan ingekort worden en uitgestulpte laryngeale zakjes gecorrigeerd. Een te nauwe luchtpijp kan helaas niet behandeld worden. Aangeraden wordt deze ingrepen op jonge leeftijd te laten uitvoeren om zo de negatieve gevolgen die ontstaan door jarenlange geforceerde ademhaling en onderdruk te vermijden. In het geval van larynxcollaps is chirurgische correctie helaas niet meer zinvol.

Eerst werd het zacht gehemelte van Cody ingekort. Dit is bij brachycephalen relatief te lang waardoor het bij iedere ademhaling in de luchtpijn wordt aangezogen, wat de passage van lucht sterk belemmert.
De laryngeale zakjes waren bij Cody, vermoedelijk door zijn jonge leeftijd, nog niet sterk uitgestulpt, en werden dus ongemoeid gelaten.

Vervolgens werden zijn beide neusgaten sterk vergroot. Dit zorgt voor een enorme toename van de zuurstoftoevoer via de neus en een sterke verbetering van de levenskwaliteit.

Ingrepen ter hoogte van de bovenste luchtwegen zijn nooit zonder risico, aangezien er diep in de keel gewerkt wordt, en zwelling een mogelijks ernstige post-operatieve complicatie kan vormen. Deze honden krijgen dan ook een aangepaste narcose en nauwgezette post-operatieve observatie.

Kleine Cody deed het echter perfect, en werd rustig en zonder ademhalingsproblemen wakker. Hij ging vrolijk naar huis en voelde zich duidelijk al beter in zijn sas dan voor zijn ingrepen.

De operatie van Cody zijn ogen en staartplooi zullen de volgende maanden besproken worden.
Wordt vervolgd……