Permanente castratie gebeurt door middel van een operatie.
Er zijn ook tijdelijke manieren om de hormooninvloed bij een reu weg te nemen. Dit kan door middel van een injectie, tabletten of een implantaat.
Zo kunnen we bijvoorbeeld bij ongewenst gedrag eerst uitproberen wat het effect van castratie zal zijn.

De meest voorkomende reden om een reu te castreren is ongewenst gedrag.
Bij een reu kunnen onder invloed van het mannelijke hormoon testosteron vanaf ongeveer 6 maanden leeftijd een aantal gedragsveranderingen optreden.
Sommige reuen gaan meer reageren op loopse teefjes en weglopen. Sommigen gaan rijgedrag vertonen of zich dominanter gedragen. Soms zal de reu om zijn territorium af te bakenen vaker plasjes doen waarbij hij zijn poot optilt. Ook hinderlijk gedrag als agressie, overmatig sexueel gedrag of uitvallen aan de leiband kan reden zijn om te castreren.

Het is echter belangrijk om je te realiseren dat castratie vaak maar een deel van de oplossing van het gedragsprobleem is.
Naast hormonen spelen ook het karakter van de hond en opvoeding een belangrijke rol. Naast castratie kan daarom ook gedragstherapie/training nodig zijn om het probleem aan te pakken. Een hondengedragstherapeut kan u hierbij helpen.

Daarnaast kunnen er ook medische redenen zijn om tot castratie over te gaan. Goedaardige prostaatvergroting, chronische voorhuidontsteking en bepaalde tumoren kunnen gebaat zijn bij een castratie.

Er zijn verschillende manieren om een hond te castreren: chirurgische castratie (permanent), met een injectie of tabletten (kortwerkend) en met een implantaat (langwerkend). Elke manier heeft zijn eigen voor- en nadelen en de voorkeursmethode verschilt daarom per specifiek geval.
Uw dierenarts kan u helpen om te bepalen wat de beste methode voor uw hond is.

Een nadeel van castratie is dat de stofwisseling trager wordt. Het kan daarom belangrijk zijn om na de castratie de voeding aan te passen om te voorkomen dat de reu overgewicht ontwikkelt. Soms betekent dit de hoeveelheden aanpassen of overschakelen op een aangepast dieet. Onze assistentes kunnen u hierin van advies voorzien.
Een ander mogelijk nadeel is dat de structuur van de vacht kan veranderen.

Door een injectie met delmadinonacetaat onder de huid worden enkele effecten van testosteron onderdrukt. Het seksuele gedrag en de zaadcelproductie nemen af, maar de hond kan nog wel vruchtbaar blijven. De injectie heeft al na 2-4 dagen effect en dit houdt gemiddeld 4 weken aan. Er is een kleine kans op bijwerkingen zoals suikerziekte en blijvend verminderde vruchtbaarheid en deze kans neemt toe bij herhaald gebruik.
Deze injectie is vooral geschikt bij problemen van de prostaat en peri-anaalklieren of bij tijdelijke problemen met hypersexualiteit (loopse teef in de buurt).
Voorlopig is deze inspuiting helaas niet meer te verkrijgen in België.

De behandeling met tabletten heeft vooral nut bij prostaatproblemen.
Door dagelijkse toediening van een tablet met het hormoon osateronacetaat gedurende een week wordt de opname van testosteron uit het bloed naar de prostaatcellen verhinderd. Hierdoor wordt het prostaatvolume gereduceerd en verdwijnen de klinische symptomen geassocieerd met benigne prostaathypertrofie.
Een verbetering van de klinische symptomen vindt meestal plaats binnen de twee weken en het effect houdt aan gedurende tenminste vijf maanden. Na deze periode is het aangewezen om de hond door opnieuw door de dierenarts te laten onderzoeken. Indien er eerder klinische symptomen ontstaan, wordt een vervroegd bezoek aan de dierenarts geadviseerd.

Door middel van een implantaat met deslorelin wordt de aanmaak van testosteron en zaadcellen sterk onderdrukt. Het maximale effect wordt bereikt na 6 weken en houdt meestal minstens 6 maanden na de eerste behandeling aan (soms wel 24 maanden).
Na het inbrengen van een implantaat is er in de eerste weken juist een toename van het testosteron. Hierdoor kan testosteron-gebonden gedrag in het begin zelfs verergeren en zorgt het middel in de eerste weken voor een mogelijke toename van aanwezige prostaat- en peri-anaalklierproblemen.
Bij dergelijke problemen is het implantaat dus minder geschikt. Wel is dit een ideale methode om het effect op het gedrag in te schatten van een chirurgische castratie. Ook als castratie wenselijk is maar chirurgie om bepaalde redenen niet mogelijk, biedt het implantaat een oplossing.

Bij Odin werd, na een succesvolle behandeling met het implantaat, uiteindelijk voor de definitieve aanpak gekozen.

Je brengt je hond ’s ochtends nuchter binnen op de praktijk. Laat je hond eerst nog eens goed uit voor je hem binnen brengt.
Op de praktijk zal jouw hond eerst een kalmerende injectie krijgen om vervolgens met gasanesthesie veilig en gecontroleerd onder narcose gebracht te worden.

In de loop van de eerste dagen hou je hem best rustig en moet er vermeden worden dat ze likken of bijten aan de wonde.
Een controle wordt aangeraden 10 tot 14 dagen na de ingreep.
Meestal verteren de draadjes vanzelf en hoeven deze niet te worden verwijderd.
Je huisdier heeft ook niet lang last van deze operatie.

Odin herstelde vlotjes van zijn ingreep. Zijn ongewenste gedrag begint stilletjes aan te verminderen, maar hij is wel nog steeds even enthousiast ;-)!