- February 21st, 2022
- Category: Fons
Patiënt van de maand februari: Fons
Fons is een vrolijke kater van 6 jaar oud met een heel hoog knuffelgehalte. Hij werd drie jaar geleden geadopteerd uit het asiel. Over zijn verleden is niet veel gekend maar dat hij een verlamd staartje heeft is een bijzonder kenmerk.
Patiënt van de maand februari
Fons
Fons is een vrolijke kater van 6 jaar oud met een heel hoog knuffelgehalte. Hij werd drie jaar geleden geadopteerd uit het asiel. Over zijn verleden is niet veel gekend maar dat hij een verlamd staartje heeft is een bijzonder kenmerk.
Op een maandag werd Fons bij ons binnengebracht omdat hij al drie dagen niet meer wou eten en komen knuffelen. Hij zonderde zich af en het miauwen wat hij frequent doet, was ook sterk verminderd.
Het was voor de eigenaar nog niet duidelijk of Fons in die tijd zou geplast hebben of stoelgang gemaakt hebben. Op het linker achterpootje mankte hij sinds kort.
Obstipatie
Tijdens het onderzoek werd op de buikpalpatie een obstipatie opgemerkt.
Normaal voelt een buik als een soort zachte deeg aan maar bij Fons voelde je makkelijk hele harde en grote stukken stoelgang zitten in de dikke darm. Dit is niet normaal. Hij had ook erg veel pijn op de buik. Verder werden geen andere grote afwijkingen opgemerkt.
Conclusie: Fons kon zich niet meer ontlasten en wou vermoedelijk daardoor dus niet meer eten.
Fons werd even op de praktijk gehouden. De obstipatie werd bevestigd op RX:
de dikke darm zit duidelijk vol met harde stoelgang.
Eerst werd geprobeerd om een persdrang op te wekken via een Microlax. Dit is een product dat in de anus wordt ingebracht en dat de darm stimuleert om stoelgang te maken.
Zonder veel succes, dus beslisten we Fons te verlossen van de harde stoelgang via een lavement met veel lauw water en glijmiddel. Heel veel harde mest kon uit de darm verwijderd worden.
Wat een opluchting voor Fons!!
Toen hij wakker werd, voelde hij zich opmerkelijk beter. De eetlust kwam terug op gang en hij genoot van alle aandacht. Fons werd nog een nachtje hier gehouden om zeker te zijn dat hij nu zelfstandig stoelgang kon maken. Geïnstalleerd in onze hospi kreeg hij vocht toegediend met de nodige medicatie voor de stimulatie van de darmen en tegen de pijn.
Tevergeefs…. Fons kon thuis niet zelfstandig stoelgang maken. Ondanks de nodige medicatie en hele liefdevolle zorg van zijn bazinnetje thuis, kwam Fons na enkele dagen terug naar de praktijk. Op de controle RX was opnieuw heel duidelijk een obstipatie te zien.
Voor de tweede maal werd een lavement uitgevoerd.
Hoe ontstaat een obstipatie?
Bij obstipatie moeten we altijd verder denken dan enkel het probleem in de darm. Er is altijd een onderliggende oorzaak aanwezig!
-Stress: veranderingen in hun routine zijn voor katten heel stresserend. Ze houden zich heel erg vast aan dezelfde taken in een dag. Voor sommige katten kan het verplaatsen van een kattenbak, verhuis, een nieuwe kat…stress geven waardoor ze hun mest ophouden.
- Te weinig vocht: door verminderde opname of verlies van vocht is het logisch dat de stoelgang indroogt en moeilijker kan gepasseerd worden.
-Verkeerde voeding: Vezels in de voeding zorgen voor mooie vaste stoelgang. Ze werken dus preventief tegen obstipatie. Te weinig vezels kunnen obstipatie in de hand werken.
-Pijn: Bij erge pijn in de buik, op rug, heupen, poten,… durven katten zich inhouden om te persen. Zo kan ook een obstipatie ontstaan.
-Massa in de dikke darm: deze kan verhinderen dat de stoelgang kan passeren.
-Megacolon: dit is belangrijke neurologische aandoening waardoor de darm niet goed meer gaat samentrekken. Zo schuift de stoelgang niet mooi door en blijft zitten in de dikke darm. De dikke darm wordt met andere woorden te breed.
Bij Fons werd verder onderzoek gedaan om de oorzaak te vinden van zijn obstipatie. De meest voorkomende oorzaken werden vrij gemakkelijk uitgesloten.
Zowel stress in de hospi, te weinig vezels in de voeding en tekort aan vocht werden aangepakt. Ook voor het manken kreeg hij de nodige pijnmedicatie toegediend. Want een pijnlijke poot kan ook zorgen dat Fons niet wil persen. Hoewel de pootjes er op RX allebei normaal uitzagen en niet veel pijn op algemeen onderzoek kon uitgelokt worden.
Door deze zaken uit te sluiten kwamen we tot de conclusie dat de dikke darm bij Fons minder goed werkt dan normaal. Dit was ook te voelen tijdens het lavement en te zien op de RX opname. De dikke darm van Fons is te ruim in omtrek. De diagnose megacolon werd gesteld.
De verlamming van zijn staart doet vermoeden dat Fons ooit een trauma heeft meegemaakt, wat ook voor de neurologisch schade aan de darm kan gezorgd hebben.
Nabehandeling
De stress werd beperkt door Fons naar huis te laten gaan om zijn normale routine terug te hernemen. Hij moest wel nog stimulerende medicatie voor zijn dikke darmfunctie blijven nemen.
Joepie!!!!
Op controle enkele dagen later was geen harde stoelgang meer te voelen in de buik van Fons, hij is thuis zijn normale routine gaan aannemen en heeft mooi zelfstandig stoelgang gemaakt!!!
Fons is terug zijn vrolijke zelf. Hij speelt, gaat op ontdekking en vraagt heel veel aandacht.
Toch blijft Fons de nodige vezelrijke voeding en medicatie krijgen om een herval van het probleem te voorkomen. Ook regelmatig op controle komen is zeker aan de orde want een megacolon valt niet te genezen.