Klinisch bleek Guustje volledig in orde en dus werd er een urineonderzoek uitgevoerd. Daarop was te zien dat ze een blaasontsteking had en dat er zich een grote hoeveelheid struvietkristallen in haar urine bevonden.

De urine van je hond is een complex mengsel van o.m. afvalstoffen, mineralen en eiwitten. Wanneer de balans tussen deze elementen verstoord is, kunnen er zich minuscule kristallen vormen. Deze kunnen op termijn voor problemen zorgen doordat ze samenklonteren tot gruis (zichtbare korrels) of zelfs stenen. Deze stenen zorgen op hun beurt voor irritatie van de blaaswand of zelfs tot een blokkage van de plasbuis. Signalen zoals bloed bij de urine, meerdere kleine plasjes, plassen op abnormale plaatsen of persen tijdens het plassen kunnen wijzen op blaasgruis of -stenen.
Het meest voorkomende type steen is de struvietsteen of kortweg struviet. Struviet wordt gevormd door de mineralen: magnesium, ammonium en fosfaat en gaat vaak samen met een blaasinfectie. De bacteriën in de blaas zorgen immers voor een verhoging van de zuurtegraad, waardoor struviet makkelijker wordt gevormd. Struvietstenen irriteren de blaaswand, waardoor de infectie verergert en je dier pijn heeft bij het plassen.

Omdat de problemen bij Guustje toch al eventjes bezig waren, besloten we om aansluitend een echografie van de blaas uit te voeren. En daarop was een zeer grote blaassteen te zien. Veel te groot om te proberen via een aangepast dieet op te lossen. Guustje moest dus helaas onder het mes……

Uraatstenen zijn een bepaald type urinestenen die ontstaan ten gevolge van een verminderde afbraak van urinezuur. De aandoening wordt ook wel hyperuricosurie genoemd (een te hoog gehalte aan urinezuur in de urine). Eiwitten worden afgebroken door de lever en nieren. Hierbij ontstaat onder andere urinezuur dat door de lever verder afgebroken wordt. De afbraakproducten die hierbij ontstaan, worden via de nieren met de urine uitgescheiden. De lever van hondenrassen met deze erfelijke aandoening, waarvan de dalmatische hond het bekendste ras is, is minder goed in staat om dit urinezuur verder af te breken. Daardoor komt het urinezuur in verhoogde hoeveelheid in de urine terecht. Het urinezuur klontert samen met andere stoffen in de urine en vormt op deze manier kristallen in de urine, de zogenaamde uraatstenen.

De behandeling van honden met uraatstenen bestaat uit het operatief verwijderen van de stenen. Vervolgens het dieet proberen zo aan te passen dat ze een minimale hoeveelheid dierlijke eiwitten eten, waardoor er een minimum aan uraten en urinezuur wordt aangemaakt.
Natuurlijk geldt ook bij deze stenen dat de hond zoveel mogelijk moet drinken om de concentratie van afvalstoffen zo laag mogelijk te houden.

Er werd bij Guustje vervolgens een volledig bloedonderzoek uitgevoerd om onderliggende afwijkingen op te sporen maar haar bloedonderzoek was gelukkig volledig normaal.
Guustje werd op antibiotica gezet om haar blaasontsteking te controleren, op een aangepast dieet én op medicatie om de vorming van uraten tegen te gaan.
Ondertussen is Guustje getransformeerd van een hond die voortdurend dronk, om de haverklap naar buiten wou en regelmatig in huis plaste, in een dametje dat graag ganse dagen in haar mandje ligt te soezen en af en toe door haar baasje buiten moet gestoken worden om te plassen :-).